Choreografia w specjalności taniec ludowy

Maria Kuśnierz- Skonieczna

Choreograf, pedagog, teoretyk tańca, mgr sztuki w specjalności pedagogika baletu. Z tańcem związana od dzieciństwa, to jej pasja i wykonywany zawód.

W latach 1980 – 90 tancerka dziecięcego ,a następnie Reprezentacyjnego Zespołu Tańca Ludowego „Harnam” w Łodzi. W latach 1993 – 97 odbyła studia magisterskie w specjalności „pedagogika baletu” w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie ,a w roku 2003 Podyplomowe Studia Teorii Tańca.

Od 1997 roku pracuje jako pedagog tańca ludowego i charakterystycznego w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Feliksa Parnella w Łodzi. Obecnie także wykładowca Polonijnego Studium Choreograficznego przy Uniwersytecie w Rzeszowie.

W latach 1994 – 2007 pracowała jako choreograf Zespołu Pieśni i Tańca „Dobroń”. Zespół w czasie tych trzynastu lat, wziął udział w Festiwalach Międzynarodowych w Serbii, Francji, Holandii, Finlandii, We Włoszech oraz Korei Północnej i zdobył aż siedem z siedemnastu nagród uzyskanych na przestrzeni pięćdziesięciu lat swojego istnienia, a są to : 1997- Medal Dwudziestolecia Województwa Sieradzkiego oraz Wyróżnienie Ministra Kultury i Sztuki przyznane w ramach Programu Promocji Uzdolnionych Dzieci i Młodzieży „Talenty”, 1998 – Dyplom Ministra Kultury i Sztuki za zasługi w upowszechnianiu kultury, 1999 – Wyróżnienie za technikę taneczną przyznane podczas Wojewódzkiego Festiwalu „Tradycje” oraz III nagroda w IV Ogólnopolskich Spotkaniach Tańca Ludowego – Płock 99. W roku 2000 – III nagroda w VII Ogólnopolskich Spotkaniach Zespołów Tańca Ludowego w Płocku, 2003– Pierwsza Nagroda Festiwalu Folklorystycznego „Tradycje”.

W latach 2008 – 10 była kierownikiem Zespołu Tańca Ludowego „Harnam” w Łodzi. W tym czasie podarowała zespołowi własne pomysły i choreografie „Tańce sieradzkie” , kujawiaka do muzyki Henryka Wieniawskiego oraz widowisko dla dzieci „Pastorałka” którego premiera odbyła się w Filharmonii Łódzkiej. Zespół odbył w tym czasie trzy wyjazdy zagraniczne : do Hiszpanii, Rumunii i Niemiec, gdzie brał udział w Międzynarodowych festiwalach folklorystycznych.

Maria Kuśnierz-Skonieczna zrealizowała swoje choreografie w innych zespołach, z którymi nie jest związana na stałe: układ sceniczny tańców góralskich z regionu Spisza w Akademickim Zespole Pieśni i Tańca „Kujon” , oraz inny z tego samego regionu w zespole Pieśni i Tańca „Rzgowianie”, tańce górali beskidzkich „Doliny, doliny” w ZPiT „Anilana”, a w zespole polonijnym „Orzeł Biały” z Francji pozostawiła opracowania sceniczne tańców łowickich, śląskich, układ krakowiaka i suitę taneczną folkloru miejskiego. Była jurorem na Międzynarodowym Festiwalu „Folkowe inspiracje” w Łodzi oraz jurorem wojewódzkich Turniejów Tańca Narodowego w Formie Towarzyskiej.

Od 2015 roku podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Tańców Narodowych w Koszęcinie Maria Kuśnierz-Skonieczna jest już czterokrotną laureatką nagrody dla nauczyciela, którego praca została najwyżej oceniona, gdyż przygotowani przez nią uczniowie nominowani byli do licznych nagród i wyróżnień w kilku kategoriach konkursu, m.in w roku 2015 – pierwszego miejsca, w roku 2016 Grand Prix oraz indywidualnych wyróżnień za umiejętności techniczne, interpretację sceniczną tańca oraz naturalność.

Maria Kuśnierz-Skonieczna w latach 2016, 2017 została laureatką nagród za najlepszą interpretację choreograficzną muzyki Wojciecha Kilara i Karola Kurpińskiego. Szczególne miejsce wśród innych inicjatyw choreograficznych zajmuje widowisko „Wesele sieradzkie” zrealizowane w 2005 roku na zamówienie TV Polonia, a w 2017 choreografia „tańców słowiańskich” będąca częścią projektu „Szalone dni muzyki” której premiera odbyła się na deskach Opery Narodowej w Warszawie, oraz „Suita Tańców Polskich” wytypowana do I edycji międzynarodowego projektu baletowego pt. „Młody Duch Tańca”, który prezentowany był na scenach teatrów operowych Polski i Japonii.

Za całokształt pracy artystycznej wyróżniona została trzykrotnie Dyplomem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w roku 2003 Brązowym Krzyżem Zasługi, a w roku 2017 indywidualną Nagrodą Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce.

Wioletta Milczuk

Choreograf, pedagog tańca.

Kierownik Baletu w Państwowym Zespole Ludowym Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego

W 1994 roku ukończyła z wyróżnieniem Ogólnokształcącą Szkołę Baletową im. Olgi Sławskiej –Lipczyńskiej w Poznaniu (nagroda patronki szkoły Olgi Sławskiej – Lipczyńskiej). Od 1994 roku jest zatrudniona w PZLPiT „Mazowsze”, najpierw jako tancerka w zespole baletowym , a następnie tancerka – solistka.

Od 2005 roku do 2008 była asystentką Witolda Zapały – Choreografa i Kierownika Artystycznego PZLPiT „Mazowsze”.

Od 2008 roku jest Kierownikiem Baletu PZLPiT „Mazowsze”.

W latach 1994-1999 studiowała na Uniwersytecie Muzycznym im. F. Chopina w Warszawie na Wydziale Pedagogiki Baletu.

W 2005 roku ukończyła również Menedżerskie Studia Podyplomowe na Wydziale Zarządzania UW, a w 2013 Podyplomowe Studia Etnomuzykologiczne na Wydziale Muzykologii UW.

Od 2008 roku jako Kierownik Baletu opracowuje programy koncertowe dla „Mazowsza”, czuwa nad poziomem artystycznym Zespołu.

Jest autorką wielu choreografii, min.: do spektaklu „Betlejem Polskie” , spektaklu edukacyjnego „Fantazja Polska”, obrzędów dożynkowych opracowywanych specjalnie na potrzeby Dożynek Prezydenckich w Spale, „Poloneza” do muzyki K. Kurpińskiego, „Mazura” z opery „Halka” muz. S. Moniuszko, „Kujawiaka z oberkiem” muz. Oskar Kolberg; walca „Nad pięknym modrym Dunajem” muz. J. Strausa, walca z „Ziemi obiecanej” W. Kilara, Polki „Armenbal” J. Straussa oraz suit tanecznych – tańce góralskie i krakowiak do projektu „Gooral & Mazowsze” – premiera Woodstock 2013; tańca zbójnickiego do muzyki zespołu Trebunie-Tutki „Zyngry Zbójnickie”.

Inicjatorka zorganizowania cyklicznych warsztatów tanecznych dla dzieci i młodzieży w powstałym w 2009 roku „Mateczniku” Mazowsze – od 2009 do 2015 roku prowadziła zajęcia z tańca klasycznego z grupami dziecięcymi. Jest również autorką projektu koncertów edukacyjnych „Piękna nasza Polska cała” skierowanych do dzieci i młodzieży szkolnej.

Jako pedagog tańca współpracuje z zespołami amatorskim, prowadząc warsztaty taneczne w kraju i za granicą ( min.: ZPiT „Zamojszczyzna”, „Mazovia” z Płocka, warsztaty dla Polonii w Youngstowne w USA, WCIES Warszawa – warsztaty dla nauczycieli ).

W 2013 roku została odznaczona Medalem „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, a w 2019 roku uhonorowana Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” .

Małgorzata Kucharska-Nowak

Tancerka, choreograf, pedagog tańca – absolwentka Państwowej Szkoły Baletowej 
w Warszawie i Zaocznych Wyższych Studiów Nauczycieli Tańca w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (dziś UMFC – UniwersytetMuzyczny Fryderyka Chopina).

Wiedzę i umiejętności praktyczne zdobywała pod okiem wybitnych pedagogów, tancerzy 
i choreografów – prof. Krystyny Rokitnickiej, Zbigniewa Kilińskiego, Zbigniewa Strzałkowskiego, Witolda Zapały (polskie tańce narodowe), Andrzeja Chowańca, Andrzeja Jakubca, Jana Karpiela (tańce góralskie), Grażyny Dąbrowskiej (tańce kurpiowskie), Pawła Szewki (tańce kaszubskie), Janiny Marcinkowej (tańce śląskie), Wandy Kaniorowej (tańce lubelskie). Edukację w zakresie tańca pogłębiała uczestnicząc w seminariach i warsztatachprowadzonych przez Zofię Stęszewską (muzykologia), Roderyka Lange (antropologia tańca), Borysa Bregwadze, Ludmiłę Siereżnikową, Ludmiłę Kowaliewą, Thomasa Lunda(taniec klasyczny, literatura baletowa), Pilar Martinez, TeoBarea (tańce hiszpańskie), Anatolija Borzowa (tańce rosyjskie), Konrada Drzewieckiego, Andre Tysona, Joe Altera, Mie Kokhuis (taniec współczesny). Kilkukrotnie była stypendystką rządu węgierskiego w szkole baletowej

(Állami Ballet Intezet) i w państwowym zespole pieśni i tańca (Magyar Állami Népi Együttes) w Budapeszcie.

Wieloletnia nauczycielka tańca klasycznego, ludowego i charakterystycznego w szkołach baletowych w Bytomiu i w Warszawie. Od 1983 r. związana z Wydziałem Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej, Rytmiki i Tańca, a od 2019 roku z Wydziałem Tańca UMFC jako wykładowca tańca charakterystycznego, ludowego, dydaktyki polskich tańców narodowych. W latach 1994−2010 pełniła funkcję kierownika specjalności pedagogika baletowa na kierunku Taniec. W roku 2000 współtworzyła Podyplomowe Studia Teorii Tańca i kierowała nimi do 2016 roku. Inicjatorka i wykładowczyni ogólnopolskiego Forum Tańców Polskich. Prowadziła zajęcia z tańca na specjalności rytmika UMFC. Promowała i recenzowała prace licencjackie i magisterskie studentów specjalności pedagogika baletowa, choreografia 
i teoria tańca, rytmika. Wśród wyróżniających się absolwentów są między innymi: dr hab. Klaudia Carlos-Machej – dziekan Wydziału Tańca UMFC, Wioletta Milczuk – kierownik baletu PZLPiT „Mazowsze”, Krystyna Frąckowiak – dyrektor artystyczna w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Poznaniu, Małgorzata Borowiec, Milena Jurczyk, Maria Kuśnierz, Katarzyna Dziok – nauczycielki tańca ludowego i charakterystycznego w ogólnokształcących szkołach baletowych w (odpowiednio) Warszawie, Gdańsku, Łodzi, Bytomiu.

W latach osiemdziesiątych XX w. była ekspertem Rady Ekspertów ds. Folkloru Ministerstwa Kultury i Sztuki. Współtworzyła systematykę kroków i figur polskich tańców narodowych. 
Jest członkiem Polskiej Sekcji CIOFF – Międzynarodowej Rady Stowarzyszeń Folklorystycznych, Festiwali i Sztuki Ludowej. Była także jurorem ogólnopolskich Turniejów Tańców Polskich. Pracowała jako choreograf, pedagog i konsultant merytoryczny polskich 
i zagranicznych zespołów pieśni i tańca − między innymi Magyar Állami Népi Együttes (Węgry), União Juventus(Brazylia). Uczyła i tworzyła chorografie polskich tańców narodowych w szkole baletowej w Arenys de Mar (Hiszpania), szkole baletowej w Budapeszcie (Węgry), Akademii Baletu Rosyjskiego im. A. Waganowej i Akademii Kultury i Sztuk w St. Petersburgu (Rosja).